WIEDEŃ... WPIS XXL :)))

Kiedy o północy wyjeżdżaliśmy z Lądka, pogoda była tak ładna, że większość z nas miała krótki rękawek, jednak o świcie Wiedeń powitał nas chłodem, silnym wiatrem, a potem deszczem.
Zwiedzanie zaczęliśmy od Sanktuarium Jana III Sobieskiego na Wzgórzu Kahlenberg, z którego rozpościera się rozległa panorama Wiednia - widok był nie do opisania!!!

Następnie autokar zwiózł nas do centrum, skąd rozpoczął się nasz kilku godzinny maraton po zabytkach tego cudownego miasta.
Na początek Belweder, który składa się z dwóch budynków rozdzielonych ogrodem, ozdobionym szeregiem wielkich sfinksów.... to miejsce naprawdę robi wrażenie. Nasz przewodnik, zasypywał nas tyloma informacjami na temat poszczególnych zabytków, że nie sposób było to wszystko spamiętać. 

Będąc w Wiedniu, na pewno trzeba zobaczyć, budynek Parlamentu, wspaniały Kościół św. Karola, Kościół Wotywny, Katedrę Stephansdom, Ratusz... ogromne rzeźby Amadeusza Mozarta, Goethego, kolumnę Morową i mnóstwo innych, które mijaliśmy przemierzając to miasto krok po kroku. 
Spacerując ulicami Wiednia, należy zwracać szczególną uwagę na rowerzystów, którzy z ogromną szybkością poruszają się po ścieżkach rowerowych, tuż obok pieszych.... dosłownie jeżdżą jak szaleńcy.

Chwilę oddechu łapaliśmy w przepięknym Miejskim Ogrodzie Różanym, gdzie znajduje się pomnik Cesarzowej Sissi. W tym miejscu przewodnik zmroził nas informacją, iż w Wiedniu wszystkie toalety są na monety 50 centowe, a tu w garści same banknoty, i co teraz? Jak wiadomo, polak potrafi :))) Kiedy jednej z koleżanek udało się rozmienić euro u przechodnia, pół autokaru załatwiło swoje potrzeby za jedyne 50 centów :)))

Ostatnim etapem naszej wycieczki był wspaniały Hofburg - pałac władców Austrii, z Placem św. Michała. To miejsce przez ponad 600 lat zamieszkiwali Habsburgowie. Przez ten czas XIII-wieczny zamek był systematycznie rozbudowywany aż w końcu przekształcił się w olśniewającą rezydencję. Dziś Hofburg mieści siedzibę prezydenta. To wspaniałe miejsce, bogato zdobione, pełne rzeźb, posągów i niecodziennej architektury... człowiek ma wrażenie, ze przeniósł się w czasie.
W drodze powrotnej, jeszcze zatrzymaliśmy się w czeskiej restauracji, by skosztować czeskich knedliczków... a po godz. 23.00 byliśmy już w Lądku.
Krótko mówiąc, to był wyjątkowy, choć męczący dzień, ale ani przez chwilę nie żałuję :)